Na druty wpadł drugi projekt z wykorzystaniem metody Contiguous by Susie M
Nie ma lepszego pretekstu do popełnienia notatek i wywiązania się z kilku obietnic :)
Zaczynamy.
Istotna uwaga na początek, którą wskazuje Susie. Jest to metoda wrabiania RAMION. Sweter przerabiany tą metodą robimy od góry, bezszwowo, dziergamy jednocześnie karczek wraz z górną częścią rękawa (od główki do pachy). Całość opiera się jedynie na dodawaniu we właściwym miejscu oczek, tak aby uzyskać odpowiednie skosy dzianiny.
Nie rozpatrujemy tu przypadku kształtowania pokroju szyi. Musimy zatem pamiętać o konieczności dodawania oczek również na pokrój szyi tak aby dekolt ukształtować w zależności od pożądanej głębokości czy kształtu. Co do pokroju tyłu (na karku) możemy przyjąć, że wrobimy go „na prosto” łącznie z ramionami, czyli nie będziemy go szczególnie kształtować.
Ponieważ w moim obecnym projekcie dekolt jest wysoki, pod samą szyję, idę na całość (a raczej na łatwiznę) i robię sweterek z płytkim pokrojem szyi czyli bez dodatkowego kształtowana, z rozcięciem na guziki. Uzyskam zatem następujący kształt:
Moja próbka o szerokości 10 cm wynosi 20o.
Stąd na dekolt o objętości 40 cm nabieram 80 o. (metodą dowolną). Moje 80o. dzielę na pół (tył i przód). Otrzymuję 2* po 40o. Z tych 40o. musze jeszcze wydzielić oczka, które nazwę roboczo LINIĄ RAMIENIA (w powyższym rysunku linia czerwona). Autorka podaje w schemacie że na linie ramienia przeznacza po dwa oczka z każdej strony. Mnie przypadło do gustu ramię szersze (podobnie jak w tym chabrwym sweterku). Odkładam więc na każde ramie po 8o. Tak naprawdę ilość oczek przeznaczonych na ramię zależy od Waszej fantazji.
Z moich wyliczeń wynika, że po nabraniu 80-ciu oczek, rozmieszczam markery (dalej będę je określać literką M) w następującym układzie: 16-przód/M/8-ramię/M/32-tył/M/8-ramię/M/16-przód
Teraz będziemy dodawać oczka po zewnętrznych stronach linii ramienia przez co będzie przyrastał korpus (dodać oczko, przełożyć M, 8 oczek, przełożyć M, dodać oczko)- na zdjęciu strzałki czerwone:
Robótkę przerabiamy w następujący sposób:
1 rząd – prawa strona: 15o.p., ostatnie oczko przed M przerabiamy dwa razy na prawo (2o. z 1o.), przekładamy M, 8o.p., przekładamy M, pierwsze oczko po M przerabiamy dwa razy na prawo (2o. z 1o.), 30o.p., ostatnie oczko przed M przerabiamy dwa razy na prawo (2o. z 1o.), M, 8o.p., M, pierwsze oczko po M przerabiamy dwa razy na prawo (2o. z 1o.), 15o.p.
2 rząd- lewa strona: 16o.l., ostatnie oczko przed M przerabiamy dwa razy na lewo (2o. z 1o.), przekładamy M, 8o.l., przekładamy M, pierwsze oczko po M przerabiamy dwa razy na lewo (2o. z 1o.), 32o.l., ostatnie oczko przed M przerabiamy dwa razy na lewo (2o. z 1o.), M, 8o.l., M, pierwsze oczko po M przerabiamy dwa razy na lewo (2o. z 1o.), 16o.l.
W taki sposób w jednym rzędzie przybywają 4 oczka. Pamiętamy, że liczba oczek na linii ramienia pozostaje niezmienna, czyli ciągle będzie to 8o. Natomiast zwiększa się liczba oczek przodu i tyłu sweterka.
Kolejne rzędy przerabiamy jak rząd 1-2, aż do momentu uzyskania pożądanej długości ramienia. Należy jednak zwrócić uwagę, aby długość ramienia nie była odbierana dosłownie. Przerabiamy robótkę do momentu początku „spadku ramienia” a nie linii prostej ręki. Zdjęcie poniżej.
Jeżeli przerobicie robótkę do końca ramienia to sweterek będzie zwyczajnie za duży, jakby wyciągnięty.
Osiągnęliśmy pożądaną długość ramienia. Od tego momentu będziemy kształtować część rękawa (od główki ramienia do pachy). Będziemy zatem dodawać oczka po wewnętrznych stronach linii ramienia przez co będzie przyrastał rękaw ( na zdjęciu drugim strzałki niebieskie).
Jeżeli przerabiamy zgodnie z oryginałem czyli linia ramienia liczy dwa oczka, przesuwamy M tak, aby pomiędzy nimi znalazło się 6 oczek- i to one ukształtują nam główkę rękawa.
W moim przypadku między M mam już 8 oczek więc ich nie przesuwam, tylko uznaje te 8 o. za główkę.
Robótkę przerabiamy w następujący sposób:
Kolejny rząd-prawa strona: x*o.p. do M, przełożyć M, pierwsze oczko po M przerabiamy dwa razy na prawo (2o. z 1o.), 6o.p., oczko przed M przerabiamy dwa razy na prawo (2o.z 1o.), M, x*o.p. do M, przełożyć M, pierwsze oczko po M przerabiamy dwa razy na prawo (2o. z 1o.), 6o.p., oczko przed M przerabiamy dwa razy na prawo (2o.z 1o.), x*o.p. do końca.
Kolejny rząd- lewa strona: x*o.p. do M, przełożyć M, pierwsze oczko po M przerabiamy dwa razy na prawo (2o. z 1o.), 8o.p., oczko przed M przerabiamy dwa razy na prawo (2o.z 1o.), M, x*o.p. do M, przełożyć M, pierwsze oczko po M przerabiamy dwa razy na prawo (2o. z 1o.), 8o.p., oczko przed M przerabiamy dwa razy na prawo (2o.z 1o.), x*o.p. do końca.
W taki sposób w jednym rzędzie przybywają 4 kolejne oczka, ale poszerza się linia ramienia, a liczba oczek korpusu pozostaje niezmienna.
W taki sam sposób przerabiany klika kolejnych rzędów, ale nie do końca pachy.
Wystarczającym powinno być takie dodawanie oczek do momentu przerobienia ok. 1/6 całkowitej wysokości pokroju rękawa (czyt.: jeżeli od szczytu ramienia do środka pachy mamy 24cm, to oczka dodajemy do chwili przerobienia 4 cm robótki). W taki sposób ukształtujemy główkę rękawa.
Dalej oczka dodajemy tylko w co drugim rzędzie, aż do osiągniecie długości, która pozwoli nam na połączenie tyłu i przodu pod pachą.
Dalej przekładamy oczka rękawa na drut pomocniczy i dziergamy osobno korpus i rękawy.
Tak oto odwaliliśmy najczarniejszą robotę przy dzierganiu swetra :)
Mam pewne rozterki wewnętrzne dotyczące kształtowania główki rękawa i tej 1/6 wysokości pokroju pachy. Bowiem w moich chabrowym sweterku troszkę zaszalałam i dodawałam oczka do rękawa w każdym rzędzie, aż do początku samej pachy. Czyli, jak by to napisała Susie, do ok. 5/6 wysokości całkowitego pokroju pachy. Z efektów również byłam zadowolona. Choć może to efekt bufek. Być może nadmiar tych oczek zginął gdzieś w celowo wykonanych marszczeniach.
Jeżeli ktoś zdecyduje się na testowanie metody, będę wdzięczna za wszelkie sugestie dotyczące ewentualnych pomyłek z mojej strony, a także ewentualnych udoskonaleń. Muszę zaznaczyć (po raz kolejny, chyba staję się nudna), że powyższy opis może nie odzwierciedlać w 100% oryginalnego opisu (patrz.: moja kulejąca znajomość języka), a pewne niezrozumiałe dla mnie kwestie opisane powyżej osiągnęłam metodą prób i błędów.
Na koniec pozostaje mi jedynie podziękować Susie M za udostępnienie metody i nie chowanie jej w szufladzie :))) oraz odesłać Was do strony autorki na Raveley (klik), na jej bloga (klik) i do oryginalnego opisu metody (klik)
